Nowy przyjaciel zwrócił mi uwagę na tę książkę
co wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijańscy syjoniści
są częściowo odpowiedzialne za nadchodzące
Holokaust ludzkości.
Nie mogłem znaleźć dobrej recenzji, więc zwróciłem się do GROK 4.
Jestem pod wrażeniem jego podsumowania.
Przez GROK 4
(henrymakow.com)
Przegląd
Chrześcijański syjonizm: mapa drogowa do Armagedonu? (opublikowana w 2004 roku przez InterVarsity Press) jest krytyczną analizą teologiczną i historyczną napisaną przez Stephena Sizera, anglikańskiego księdza i uczonego.
Opierając się na jego pracy doktorskiej, książka bada pochodzenie, teologię i polityczny wpływ chrześcijańskiego syjonizmu – ruchu wśród ewangelicznych chrześcijan, który postrzega współczesne państwo Izrael jako wypełnienie biblijnych proroctw i popiera jego ustanowienie i ekspansję jako prekursora czasów ostatecznych.
Sizer twierdzi, iż ta ideologia, zakorzeniona w dyspensacyjnym premillenaryzmie, zniekształca nauki biblijne, promuje przesadny pogląd na Żydów jako narzędzia w apokaliptycznym planie Boga i utrudnia wysiłki pokojowe na Bliskim Wschodzie poprzez podsycanie konfliktów, a nie pojednanie.
Książka składa się z trzech głównych części: przeglądu historycznego, krytyki teologicznej i eksploracji implikacji politycznych.
Sizer czerpie z obszernej egzegezy biblijnej, źródeł historycznych i współczesnych przykładów, aby rzucić wyzwanie temu, co postrzega jako niebiblijną i potencjalnie niebezpieczną eschatologię. Wyraźnie odrzuca antysemityzm i nacjonalistyczny syjonizm, opowiadając się jednocześnie za alternatywą "przymierza", która podkreśla sprawiedliwość, pokój i jedność ludu Bożego (Żydów i pogan) w Chrystusie.
Kluczowe tematy i struktura
1. Definicja i rozwój historycznySizer zaczyna od zdefiniowania syjonizmu jako ruchu z końca XIX wieku na rzecz żydowskiej ojczyzny w Palestynie, zwracając uwagę na jego ironiczne pochodzenie w myśli chrześcijańskiej przed powszechnym żydowskim poparciem. Chrześcijański syjonizm, wyjaśnia, jest wiarą, iż żydowski powrót do Izraela jest nakazany przez Boga, zobowiązując chrześcijan do ułatwienia tego dzięki środków politycznych i materialnych. Sekcja historyczna śledzi korzenie ruchu: Proto-chrześcijański syjonizm: wczesne oznaki w XVII-XVIII wieku, pod wpływem purytańskiego restauracjonizmu i postaci takich jak Lord Shaftesbury, które kształtowały brytyjską politykę zagraniczną w kierunku restauracji Żydów.
Powstanie dyspensacjonalizmu: najważniejsze rozdziały przedstawiają najważniejsze postacie:Edward Irving (1792-1834), twórca doktryny "pochwycenia".
Cyrus Scofield (1843-1921), którego Biblia Scofielda spopularyzowała te idee w Ameryce.
John Nelson Darby (1800-1882), ojciec dyspensacjonalizmu, który dzieli historię na odrębne epoki (dyspensacje) i postuluje dosłowną przyszłość Izraela niezależnie od Kościoła.
Kontekst społeczno-polityczny: Wojny napoleońskie, brytyjski imperializm i XIX-wieczny millenaryzm napędzały ten ruch. Sizer podkreśla, jak wpłynęło to na wydarzenia takie jak Deklaracja Balfoura (1917) i wsparcie dla Izraela po Holokauście.
Zajmuje się również współczesnymi osiągnięciami, takimi jak książka Hala Lindseya The Late Great Planet Earth (1970), która spopularyzowała "teologię Armagedonu" oraz organizacje takie jak Międzynarodowa Ambasada Chrześcijańska w Jerozolimie (ICEJ), które lobbują za polityką Izraela.
2. Krytyka teologiczna
Sizer poświęca dużo miejsca krytyce hermeneutyki (metod interpretacyjnych) chrześcijańskiego syjonizmu, który opisuje jako "dosłowne futurystyczne" podejście, które stosuje proroctwa Starego Testamentu o starożytnym Izraelu bezpośrednio do współczesnego państwa, bez uwzględnienia wypełnienia się Nowego Testamentu w Chrystusie i Kościele.Główne filary kwestionowane:Restauracjonizm: Idea, iż Żydzi muszą powrócić do Palestyny (aliyah) jako znak odkupienia czasów ostatecznych.
Erec Israel: Wsparcie dla izraelskiej ekspansji terytorialnej, w tym osiedli na Zachodnim Brzegu, w oparciu o przymierza abrahamowe.
Naród wybrany: Postrzeganie współczesnych Żydów jako wiecznie wybranych, oddzielonych od Kościoła, co zdaniem Sizera ignoruje List do Rzymian 9-11 i inkluzywność Nowego Przymierza.
Świątynia i Armagedon: Poparcie dla odbudowy Świątyni Jerozolimskiej i antycypacja ostatecznej bitwy, którą Sizer postrzega jako promowanie przemocy i zaprzeczanie nauczaniu Jezusa na temat pokoju.
Przeciwstawia to "biblijnemu syjonizmowi" zakorzenionemu w teologii przymierza, gdzie Kościół jest duchowym spadkobiercą obietnic Izraela, wzywając do sprawiedliwości zarówno dla Palestyńczyków, jak i Izraelczyków. Sizer ostrzega, iż pogląd chrześcijańskiego syjonizmu o podwójnym przymierzu (oddzielne zbawienia dla Żydów i chrześcijan) graniczy z herezją i umożliwia antypalestyńskie uprzedzenia.
3. Implikacje polityczne
Ostatnia sekcja analizuje, w jaki sposób chrześcijański syjonizm wpływa na politykę globalną, w szczególności na politykę zagraniczną USA. Sizer twierdzi, iż tworzy potężne lobby (np. poprzez Chrześcijan Zjednoczonych dla Izraela), które: Popiera izraelski kolonializm i sprzeciwia się umowom "ziemia za pokój".
Ułatwia żydowską imigrację z Rosji i Europy Wschodniej.
Lobbuje na rzecz uznania Jerozolimy za niepodzielną stolicę Izraela.
Sprzeciwia się prawom Palestyńczyków, postrzegając konflikt jako proroczy, a nie dający się rozwiązać na drodze dyplomatycznej.
Twierdzi on, iż ta "mapa drogowa do Armagedonu" grozi tym, iż apokaliptyczne proroctwa same się wypełnią poprzez eskalację napięć, zagrożenie dla chrześcijan na Bliskim Wschodzie i ignorowanie wezwań do pojednania (np. modlitwy Psalmu 122 o pokój w Jerozolimie).
Sizer kończy swoją wypowiedź poparciem ze strony takich postaci jak John Stott, który chwalił ją jako niezgodną z biblijną wiarą i wzywa ewangelicznych chrześcijan do priorytetowego traktowania działań pokojowych nad spekulacjami na temat czasów ostatecznych.
Odbiór i wpływ
Książka została okrzyknięta przełomową krytyką, z pochwałami za jej naukową głębię i aktualność w obliczu rosnącego ewangelicznego wsparcia USA dla Izraela. Krytycy, tacy jak Donald Wagner, zwracają uwagę na jego rolę w ujawnianiu, w jaki sposób ruch ten naraża chrześcijan na Bliskim Wschodzie na ryzyko. Pozostaje wpływowa w dyskusjach teologicznych i geopolitycznych, doczekała się wznowień (np. 2021) i tłumaczeń (w tym arabskiego). Jednak niektórzy dyspensacjonaliści odrzucają ją jako stronniczą wobec premillenaryzmu. Ogólnie rzecz biorąc, na 298 stronach z obszernymi odniesieniami jest to lektura niezbędna do zrozumienia skrzyżowania wiary, proroctw i polityki bliskowschodniej.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:henrymakow.com
